Po prostu przyjaźń

"To takie niezwykłe 

kiedy przyjaźń, 

jak róża kwitnie... 

To takie wspaniałe, 

kiedy w przyjaźni 

wszystko jest naturalne... 

To takie urocze 

kiedy przyjaźń 

jest okazywana, 

albowiem - łączy... 

To takie miłe, 

kiedy przyjaźń 

się odzywa... 

To takie boskie, 

kiedy w przyjaźni 

zapomina się, 

co to troski...?! 

To takie niepowtarzalne, 

kiedy przyjaźń, 

jako najdroższy skarb 

czyni życie cudowne..." 

Aleksandra Baltissen *

Źródło - tutaj

Szukałam wiersza o przyjaźni i ten, który zacytowałam, okazał się najodpowiedniejszy. Jest taki prosty, jak prosta jest przyjaźń. Bez pompy, bez nadęcia, bez wyszukanych słów. Taka właśnie była przyjaźń moja i Jadzi. Była, bo moja jedyna przyjaciółka odeszła. To już ponad rok, a wciąż mi jej brak. Była moją jedyną, wierną i najlepszą przyjaciółką. W zdrowiu i  chorobie, w radości i smutku, w uśmiechu i łzach. Jedyna, niepowtarzalna, życzliwa. Po prostu - kochana. Wczoraj miała imieniny. Zrobiłam jej wiązankę, pojechałam na grób. Łzy cisnęły się do oczu.

Poznałyśmy się w autokarze wiozącym dzieci na kolonię. Byłyśmy studentkami i jechałyśmy jako wychowawczynie, by odbyć obowiązkową praktykę. Na kolonii spędzałyśmy razem wiele czasu. Do późnej nocy rozmawiałyśmy, dzieliłyśmy się radościami i troskami. Jadzia była osobą bardzo skromną, niezwykle ciepłą i życzliwą, lubianą przez dzieci i współpracowników.

Mieć taką przyjaciółkę to skarb. Przypomniał mi się wiersz, który jeszcze w szkole podstawowej krążył we wpisach w pamiętnikach:

"Przyjaciel wierny

więcej znaczy

niż skarb niezmierny,

On przebaczy

wszystkie urazy."

kilka razy."

Bolesław Prus "Drobiazgi"

W naszej przyjaźni żadnych uraz nie było. Przez długie lata znajomości naszej przyjaźni nie zaburzyło ani jedno przykre słowo, ani jedna sprzeczka. Nie było porad, pouczania, fałszu, zakłamania. Było zrozumienie i prostota w relacji. Było zwyczajnie, a jednak niezwyczajnie.

Taka właśnie ma być przyjaźń - jasna, czysta, prosta, nieprzegadana, bez fajerwerków,  bez oczekiwań. Zwyczajna. Jest lekarstwem na zranioną duszę, antidotum na zło. Jest szczera jak małe dziecko. Możesz spotkać się z przyjaciółką, zadzwonić o każdej porze dnia i nocy.  Możesz śmiać się, wspominać dobre i złe chwile. Nie spotkasz się z krytyką, oceną, pogardą. Spotkasz się z cierpliwością, zrozumieniem, dobrym słowem. 

Prawdziwa przyjaźń jest dobra jak chleb, potrzebna jak powietrze, przejrzysta jak kropla rosy.