Eksluzywny zegarek - to jest to

Czytelniczki i czytelnicy mojego bloga wiedzą, że lubię zegary. 

Są one nieodzownym elementem naszego życia. 

To one odznaczają biegnący czas, który niezmiennie wytycza i określa nasze życie. 

Czasowi podporządkowane jest całe istnienie. 

To on określa kolejność zdarzeń 

oraz odstępy między nimi zachodzące w tym samym miejscu. 

Źródło zdjęcia - tutaj

Namacalnym symbolem czasu jest zegar. Są zwolennicy zegarów stojących i ściennych. Drudzy korzystają z zegarków na rękę. Jeszcze inni preferują obydwie opcje. Ja należę do tych pierwszych. Od lat nie noszę zegarka na ręku, bo z bliska kiepsko widzę i cyferblat mam rozmazany 😉 To jedno z następstw sączącego się czasu. Moi bliscy lubią jednak zegarki na rękę. 

Z pewnością czasomierze ułatwiają poruszanie się w codziennej przestrzeni, pomagają w dobrej organizacji pracy oraz odpoczynku. Bez nich życie w świecie cywilizacji nie jest już możliwe.

Jak już nosić zegarki, to niech będą one ładne, z klasą. Tylko takie dopełnienie stylizacji i uczyni ją elegancką.

Serfując w Internecie natrafiłam na świetne zegarki. Zaprojektowano dla wymagających klientów, którzy cenią sobie doskonałość oraz oryginalny wygląd nadający zarówno klasy jak i dobrego smaku każdej kreacji.

Jaki zegarek wybrać na prezent? W sklepie WestWatches propozycji jest wiele, więc warto tu zajrzeć. Każdy znajdzie coś odpowiedniego.

Według Encyklopedii PWN czas to "wielkość służąca do chronologicznego szeregowania zdarzeń". Wielu uczonych - naukowców, filozofów frapuje pojęcie czasu. 

Pitagorejczyk Paron uważał, że jest on czymś nieuporządkowanym, gdyż wywołuje utratę pamięci oraz zapominanie. Jak tu, nawet obecnie, nie zgodzić się z tą tezą.

Arystoteles sadził, że czas jest przyczyną ginięcia, a nie powstawania. Uważał, że czas to ruch. No, coś w tym jest - jakby tak się zastanowić...

Platon tkwił w wierze, że w czas jest cyklem stworzonym przez „ruchomy obraz wieczności, poruszający się według liczby”. Hm...

Izaac Newton traktował czas jako wielkość bezwzględną, absolutną, która jest niezależna od przestrzeni i jakichkolwiek czynników fizycznych (upływa jednakowo we wszystkich układach odniesienia). Racja...

Obecnie przyjmowana opcja postrzegania czasu oparta jest na teorii względności Alberta Einsteina, według której ów czas i przestrzeń są traktowane równoprawnie, tworząc czterowymiarowy uporządkowany zbiór nieskończonej liczby elementów przechodzących harmonijnie jeden w drugi — tzw. czasoprzestrzeń (czas jest czwartą współrzędną obok współrzędnych przestrzennych). W myśl tej teorii czas nie ma charakteru absolutnego, jak uważał Izaac Newton.

Rozważania na temat czasu są niezwykle ciekawe. Jak go okiełznać? Czy mamy wpływ na jego zmianę? Czy to jest wykonalne? Te pytania wciąż nurtują uczonych. 

Temat związany z czasem intryguje też twórców filmowych. W ich wizjach tworzą się nieosiągalne koncepcje. "Wyścig z czasem" w reżyserii Andrew Niccola, "Pętla czasu" Riana Johnsona, "Dzień świstaka" Harolda Ramisa, "Częstotliwość" Gregory'ego Hoblita,  "Wehikuł czasu" Simona Wellsa należą do klasyki filmów dotykających problemu czasu.

Mam wrażenie, że stworzenie zegara jako narzędzia do mierzenia czasu dało ludzkości namiastkę panowania nad nim.