Będzie biały kardigan

Wena jest w nas zawsze, czasami jednak udaje się na urlop. Moja wzięła sobie dość długi. A, niech się cieszy. Ważne, że zechciała powrócić. Myślę o tej części weny, która odpowiedzialna jest za pisanie. U mnie cały czas coś się dzieje, tworzy, dzierga. 

Teraz mam na warsztacie włóczkę Coton 5. 

Parametry włóczki:

Skład: 100% bawełny merceryzowanej.
Motek: 100 gram  120 metrów
Zalecane druty: 5 / 5,5
Próbka 10 na 10 cm to 16 oczek i 20 rzędów.
Pranie w wodzie o temperaturze do 60 stopni.

Zakupiłam ją w ubiegłym roku, przewidziałam dla niej inne przeznaczenie. Miał być kocyk dla maluszka, ale plany uległy zmianie. Nie wszyscy lubią takie nakrycia. Włóczka grzecznie czekała więc na nowy pomysł. Postanowiłam wydziergać kardigan. Projekt wrzuciłam na druty. Jednak włóczka nie jest tak wydajna, jak myślałam. Chciałam dokupić. Okazało się, że włóczka nie jest dostępna. Znalazłam jeden motek w jakimś zagranicznym sklepie, ale taka ilość to za mało. W końcu pojawiła się w wystarczającej ilości w polskim sklepie. Dziergam więc dalej.

Projekt rośnie. Cudowna pogoda pozwoliła na zrobienie fajnego zdjęcia. Światło słoneczne zmieniło śnieżną biel w jakiś niebiański kolor, a faktura robótki jest niezwykle wyrazista.

Dzierganie trwa, laptop na kolanach. Myśli krążą jak poplątane nitki. W planie wiele postów, kolejne czapki, sweterki, szale i, dawno nie robione, skarpetki. Takie maleńkie, dla mojej ślicznej wnuczki - żeby ogrzać maleńkie stópki :)

W dzianinę, środkiem pleców, wplotłam mój ulubiony motyw - warkocz. Zastosowałam też ścieg ażurowy, który symetrycznie układa się po obu stronach. Przód już rośnie, będzie ażurowy, bez plecionki. Rękawy przewiduję zrobić dość szerokie o długości 3/4. Motyw warkocza też się w nim powtórzy.

Z włóczki dobrze się dzierga. Nitka gładko schodzi z drutów, nie rozwarstwia się. Włóczka jest bardzo przyjemna w dotyku. Dzianinę mam zamiar mocno rozprasować, by była jak najbardziej płaska.