Pyszny placek z domowym dżemem

Dziś proponuję Wam z przepis na niezwykle proste i pyszne ciasto. 

Nie ma prawa się nie udać. 

To ulubiony placek kogoś dla mnie bardzo ważnego. Mojej córki.

Ten przepis przejęłam z "przepiśnika" mojej mamy,

 która zmodyfikowała sposób wykonania ciasta tak, że wygląda ono wyjątkowo. 

W oryginale część kakaowa znajdowała się w środku. 

W naszej wersji jest na wierzchu. 

Ale do rzeczy :)

Składniki:

* 2 1/2 szklanki mąki krupczatki

* 4 łyżki cukru (do ciasta)
* cukier waniliowy (można pominąć)

* 4 żółtka

* 200 g masła

* 1 płaska łyżka proszku do pieczenia

* 1 szklanka cukru (do białek)  

* dżem lub powidła

* 2 łyżki kakao

Sposób wykonania:

Mąkę posiekać z masłem, dodać 4 łyżki cukru, cukier waniliowy, proszek do pieczenia i żółtka. Ciasto dobrze wyrobić na stolnicy i podzielić na 3 części. 1., największą część, rozciągnąć w formie (ja używam ceramicznej). Ciasto posmarować dżemem lub powidłami. Ja używam dżemu śliwkowego zrobionego własnoręcznie z najprawdziwszych polskich węgierek (bez cukru i innych dodatków, tylko same owoce doprawione miodem i cynamonem). Drugą część schłodzonego w lodówce ciasta zetrzeć na tarce o największych oczkach, posypując powidła (dżem). Ubić na sztywno pianę z białek, dodać cukier i dalej ubijać, tak długo, aż powstanie gładka masa. Wyłożyć ją na starte ciasto. Trzecią część ciasta połączonego z kakao i schłodzonego w lodówce zetrzeć na tarce o grubych oczkach bezpośrednio na pianę. Piec w temperaturze ok. 180° C.

Moje ciasto zyskało na urodzie i smaku dzięki temu, że polałam je sosem ze zmiksowanych  i zamrożonych słodkich truskawek. I, jak zwykle, dodałam listki aromatycznej mięty z balkonowego ogródka.

Życzę smacznego i pozdrawiam cieplutko :) 

Pa, pa :)

Gołąbkowy komin handmade w parze z płaszczami

Wielokrotnie już pisałam, że przepadam za wszelkiego rodzaju otulaczami.
Podczas chłodów lubię omotać się ciepłymi kominami.

Ten, który ostatnio wydziergałam, jest wyjątkowo miły w dotyku.
Zrobiłam go ze świetnej grubej, miękkiej, mięsistej włóczki  
przyjemnej dla ciała i bardzo ciepłej.

Jest ona polecana na grube swetry oversize, żakiety, płaszcze, kominy, czapki.

Zastosowałam metodę bezszwową, wykorzystując prosty ścieg ściągaczowy 2/2. 

Klasyka.

Dziergałam na okrągło na drutach nr 9, by komin nie był zbyt gruby i ładnie się układał.

Parametry włóczki:

• 100% wełna Merino
• 50g//50m
• druty i szydełko rozmiar 7 - 8 mm
• próbka: 13 oczek i 18 rzędów to 10 cm x 10 cm
• zalecane pranie w 30° C
• kraj pochodzenia: Niemcy
•  wydajność: sweter damski 38/M z długim rękawem - 750 g, czapka - 100 g

Na dwukrotnie zawijany komin zużyłam 5 motków.

Mój gołąbkowy ładnie komponuje się z ciepłym, wełnianym płaszczem.
 
Mróz nie będzie straszny :)

       
Poniżej komin w innej stylizacji - z wełnianym płaszczem w kolorze ciepłego beżu. 

Zdjęcia zostały wykonane przez młodą, zdolną projektantkę Magdę Kowalczyk 
w jej wyjątkowym atelier.

Dziękuję za miłą współpracę :)


Długie wieczory zachęcają do dziergania i czytania. Zabieram się za jedno i drugie. 

Ruszę dziewiarskie ufoki i porozpoczynane książki - to chyba też ufoki :)

Pozdrawiam cieplutko i zapraszam ponownie.

Pa, pa :)

Czapka krasnalka na drutach w kolorze fuksji

Czapki, czapki, czapki. Przydają się na chłodne i mroźne dni. 

Modelka prezentuje krasnalkę, którą wykonałam z włóczki Shetland

 ściegiem angielskim na okrągło.

 

Parametry włóczki podane przez sprzedawcę: 

100 gram - 220 metrów

45 % wełna, 55 % akryl; zalecane druty 4,5 

Włóczka bardzo dobrej jakości, doskonała na wszystkie wyroby. 

Miękka i miła w dotyku, w ciekawych kolorach.

Ilość włóczki na sweter przy rozmiarze S: 400g; M: 500g; L: 600g.

Z włóczki Shetland dziergałam już kilkakrotnie. Poniżej prezentuję wybrane projekty.

komin śliwkowy

ponczo w kolorze fuksji 

szare ponczo z golfem

Lubię włóczkę Shetland. 

Przyjemnie się z niej dzierga, nitka nie rozwarstwia się, dobrze schodzi z druta, 
w razie potrzeby dobrze się pruje.

 Dzianiny z niej wykonane nie rozciągają się i nie mechacą.

Obecnie mam na warsztacie komin robiony również z włóczki Shetland, ale podwójną nitką. 

A co Was? 

Czy macie coś w twórczym zanadrzu? Chętnie do Was zajrzę.

Pozdrawiam cieplutko i zapraszam do ponownych odwiedzin.

 

"W harmonii" i zBLOGowani

Już od pewnego czasu przymierzałam się do tego, aby dopełnić formalności związanych

z aktywacją mojego bloga na zBLOGowanych. 

Baner został dawno wstawiony (przez mojego osobistego grafika, czyli córkę), 

a czas uciekał. 

Dlaczego on tak szybko biegnie? 

Ważniejsze sprawy spowolniły dokończenie planu.

No, ale w końcu pełna mobilizacja, chwila moment i... można znaleźć "W harmonii" 
właśnie tam. 

Cieszę się i mam nadzieję, że więcej osób znajdzie u mnie inspiracje.

Pozdrawiam cieplutko i zapraszam do pozostawiania komentarzy :)

Zabawa z czapkami, czyli trening czyni mistrza

"12 czapek w jeden rok" to zabawa, w której biorę udział.

 Pędzę z dzierganiem, fotografowaniem i pisaniem, bo czas ucieka. 

Tak rozpoczynał się post z dnia 28.10.2015 r.

Prawdę mówiąc, nie do końca doczytałam reguły zabawy.

Zdążyłam zaprezentować 10 czapek.

Oto one:

Zrobiłam ich o wiele więcej, ale jakoś tak się w tym roku nie składało, 

by je wszystkie sfotografować i pokazać.  

Zdobyłam jednak nowe doświadczenie. To też ważne. Bo przecież "panta rei".

Dziękuję autorce projektu za możliwość udziału w zabawie. 

Choć nie dotrwałam do końca, to nie traktuję tego jako porażki.

Było to nowe, przyjemne wyzwanie i motywacja do uruchomienia wyobraźni. 

A jak wiadomo... "trening czyni mistrza" :)

Pozdrawiam cieplutko :)

Zapraszam do odwiedzania i komentowania :)

 

Jak nosić pewną czapkę?

"Oczami wyobraźni widzę czapkę w różnych stylizacjach

 zarówno sportowych, jak i codziennych." 

Tak pisałam, prezentując czapkę wykonaną z różnych włóczek.

Dziś taka oto propozycja:

 

 Jak to często już bywało - sesja odbyła się w ramach współpracy mama i córka.

Stylizacja: modelka Kasia
Foto: ja

Dla przypomnienia - czapka wygląda tak:

Pozdrawiam cieplutko, życząc przyjemnego dnia :)

Pamięć

Nasi Najbliżsi, którzy odeszli ze świata żywych, zasługują na pamięć.
 

 To dla nich wiązanka, którą zrobiłam wykorzystując w większości elementy przyrodnicze: 

kwitnącą na różowo trzmielinę, zielone gałązki jodły oraz tui.

Pozostałe dodatki dobrałam tak, by współgrały z całością, choć nie są są naturalne. 
A wszystko przewiązane siatką z roślinnych włókien barwionych na fioletowo i zieloną rafią.

                  Dla tych

                  którzy odeszli w nieznany świat, 

                  płomień na wietrze

                  kołysze wiatr.                                      

                  Dla nich tyle kwiatów 

                  pod cmentarnym murem 

                  i niebo jesienne 

                  u góry

 

                 Dla nich 

                 harcerskie warty 

                 i chorągiewek 

                 gromada, 

                 i dla nich ten dzień -

                 pierwszy dzień listopada.

"Dla tych, którzy odeszli" - Gellnerowa Danuta