Ostatnimi czasy miałam do czynienia z kilkoma przypadkami, kiedy pacjent nie był potraktowany w należyty sposób. To trudna sprawa, aby wyegzekwować jakieś konsekwencje takiego podejścia do człowieka. Niejednokrotnie poszkodowane osoby nawet nie mają świadomości, że mogą powalczyć o swoje. 

Źródło zdjęcia - tutaj

Za błąd medyczny uważa się niezamierzone działanie, zaniedbanie lub zaniechanie lekarza, pielęgniarki, położnej czy też osoby wykonującej innej zawód medyczny, które doprowadzają do powstania szkody u pacjenta.

Czy istnieje szansa na wygranie sprawy w dochodzeniu do racji?

Na szczęście minęły już czasy, kiedy pacjent był zdany na łaskę, czy niełaskę personelu medycznego. Służba zdrowia musi postępować zgodnie z zasadami sztuki lekarskiej, etyki zawodowej i powszechnie obowiązującego prawa. Oczywiście zdarzają się błędy, ale pacjent ma prawo do dochodzenia swoich praw, a co za tym idzie - żądania odszkodowania w sprawach dowiedzionych. 

Odpowiedzialność za błąd medyczny ciążyć może na lekarzu prowadzącym prywatny gabinet medyczny oraz zatrudnionym w państwowej służbie zdrowia.

Źródło zdjęcia - tutaj

Tak. Trzeba jednak pamiętać, że przedawnienie ulega po upływie trzech lat od dnia, kiedy pacjent dowiedział się o szkodzie i o osobie jej winnej, a zobowiązanej do je naprawienia.

Co może zrobić pacjent, gdy lekarz popełnił błąd?

Tu obowiązują pewne procedury. Swoje żądanie wobec lekarza, szpitala lub ubezpieczyciela szpitala trzeba skierować do sądu. Właściwą strategią najlepiej zajmą się wyspecjalizowane podmioty (prawapacjenta.org). Wtedy będziemy mieć pewność, że sprawa zostanie odpowiednio poprowadzona, a nam uda się uzyskać odszkodowanie. Naszą sprawą zajmą się adwokaci i radcy prawni z wieloletnim doświadczeniem. Poszkodowani będą mogli liczyć na indywidualne podejście do sprawy, która do łatwych nie należy. Możemy też uzyskać bezpłatną poradę dotyczącą tego, czy należy nam się odszkodowanie i ile ono mogłoby wynosić.

Źródło grafiki - tutaj

Każda osoba lub jej najbliżsi mają do tego pełne prawo. Jeśli błędna lub opóźniona diagnoza doprowadziła do pogorszenia stanu zdrowia lub do śmierci pacjenta można, po wskazaniu następstwa pomyłki, dochodzić swoich praw i roszczeń odszkodowania.

Czego poszkodowany pacjent może oczekiwać?

Może on uzyskać odszkodowanie z postaci zwrotu wydatków, które zostały poniesione z powodu błędu, a więc: na lekarstwa i rehabilitację, a także potencjalnych środków na dalsze leczenie. Istnieje też możliwość uzyskania zadośćuczynienia za krzywdę, której pacjent doznał od personelu medycznego.

Źródło zdjęcia - tutaj

Jak widać, gra warta jest świeczki. Poza tym uzasadniona skarga pomoże w poprawieniu jakości usług medycznych, z czego na przyszłość będę mogli skorzystać inni pacjenci.

Źródło zdjęcia - tutaj

Jak pozbyć się mrówek z domu?

Nikt nie lubi mrówek w domu. Nie należą do owadów niebezpiecznych, ale są uciążliwe. Lubią słodycze i wilgoć w łazience. Chemicznych środków na ich zwalczenie jest wiele, ale szkodzą one zwierzętom, są też niebezpieczne dla dzieci. Warto więc sięgnąć po naturalne, równie skuteczne sposoby. Walkę z owadami trzeba rozpocząć od odnalezienia ich gniazda i drogi wędrówek. Mrówki wchodzą z zewnątrz do naszych domów, gdzie znajdują lepsze warunki do rozwoju larw i założenia gniazda – wilgotność, pożywienie, temperaturę.

Naturalnych sposobów na pozbycie się mrówek z domu jest wiele.

1. Ocet – mrówki nie lubią tego zapachu. Najlepszy jest ocet spirytusowy, gdyż ma bardzo intensywny zapach i jest najtańszy. Wylewa się go na ścieżki, po których wędrują owady. Już tu nie wejdą.

2.  Zmielony pieprz czarny lub ziołowy – tego zapachu mrówki też nie lubią. Pieprz wysypuje się z miejscu, z którego owady wychodzą i na drodze, po której wędrują.

3. Woda z sokiem z cytryny – mrówki nie lubią zapachu owocu i jego kwaśnego smaku; mieszanka ta działa dość krótko, więc zabieg trzeba powtarzać codziennie. Płyn dobrze jest przelać do spryskiwacza i rozpylać w miejscu wędrówek mrówek.

4. Woda z czosnkiem – intensywny zapach czosnku szybko odstraszy owady. Kilka rozgniecionych ząbków wrzuca się do słoika z wodą i odstawia na co najmniej dobę. Po tym czasie miksturę gotujemy 15 minut. Chłodnym preparatem należy spryskać miejsca, po których chodzą mrówki.

5.  Skórka z pomarańczy – składniki znajdujące się w aromatycznych obierkach z owoców są dla mrówek trujące. Skórkę należy zetrzeć na tarce lub pokroić na drobne kawałki i rozsypać ją tam, gdzie gromadzą się owady. Przeniosą one preparat do gniazda. Dzięki temu zostanie wytrute całe mrowisko.

6.  Soda oczyszczona – ten środek wysypujemy na drodze wędrówki mrówek. Soda odstraszy je i dodatkowo pochłonie nieprzyjemne zapachy.

7.  Proszek do pieczenia – tego preparatu trzeba wysypać sporo, aby zlikwidować intruzów.

8.  Ziarna białego ryżu – należy je rozsypać w miejscu gromadzenia się nieproszonych gości. Mrówki zaniosą ziarna do mrowiska. Tam ryż sfermentuje, pokrywając się toksyczną dla mrówek pleśnią.

9.  Drożdże – 50 g drożdży i 50 g cukru należy zalać ½ l wody; po godzinie mikstura będzie gotowa. Trzeba rozlać ją do małych pojemniczków i rozłożyć w miejscu zbierania się mrówek. Owady chętnie pożywią się taką mieszaniną; drożdże są dla nich toksyczne i wytępią uciążliwych gości.

Mrówki wchodzą przez otwarte okna, drzwi, dziury w ramach okiennych, w ścianach, w podłodze. Aby owady nie miały miejsca, przez które wejdą do mieszkania czy domu, trzeba otwory zakleić za pomocą np. kitu. Jest to substancja, która bardzo dobrze uszczelni otwory. W ten sposób też można zapobiec inwazji mrówek. Pamiętać trzeba również o tym, by nie ułatwiać im wejścia do domu. Podstawą jest utrzymanie czystości i porządku w kuchni. Na naczyniach i sztućcach, podłodze, dywanach nie można pozostawiać resztek jedzenia. Regularnie trzeba opróżniać i myć pojemniki na śmieci.

Walka z mrówkami jest dość pracochłonna i czasami wymaga zastosowania kilku metod.

Źródło zdjęcia - tutaj

Rozwój techniki pędzi jak szalony. Nowoczesność wkrada się (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) do różnych dziedzin życia. Z wielu z nich korzystają nie tylko zakłady przemysłowe i instytucje. W ślad za nimi idą gospodarstwa domowe. 

Jednym z rozwiązań technicznych, na które warto zwrócić uwagę jest oświetlenie LED. 

Źródło zdjęcia - tutaj

Co oznacza skrót LED?

Skrót LED pochodzi z języka angielskiego - Lighting Emitting Diode (co w wolnym tłumaczeniu oznacza "dioda elektroluminescencyjna", czyli dioda emitująca promieniowanie w zakresie światła widzialnego, podczerwieni i ultrafioletu). Jej wynalazcą jest amerykański inżynier – Nick Holonyak junior. Technologia LED opiera się na zjawisku elektroluminescencji, tzn. że pochodząca z prądu energia jest bezpośrednio zamieniana w światło. Dzięki temu właśnie oświetlenie LED nie nagrzewa się.

Jakie są zalety oświetlenia LED?

1. Żarówki LED są energooszczędne.  Zdarza się, że są droższe od tradycyjnych, jednak pobierają o wiele mniej energii elektrycznej. Oświetlenie LED zużywa nawet 10 razy mniej energii niż żarówka tradycyjna i 2 razy mniej niż żarówka kompaktowa. Jednorazowy koszt zakupu jest wyższy, ale inwestycja szybko się zwraca dzięki małemu poborowi energii elektrycznej. 
2. Żarówki LED są trwalsze od tradycyjnych. Producenci zapewniają, że mogą świecić około 50 tysięcy godzin. Ich wymiana może być konieczna dopiero po kilku, a nawet kilkudziesięciu latach.
3. Dzięki mniejszemu zużyciu energii elektrycznej są bardziej ekologiczne od "zwykłych". Warto zaznaczyć, że do ich produkcji nie jest potrzebna rtęć.

Źródło zdjęcia - tutaj

Czy spożywanie czosnku służy zdrowiu?

Czosnek znają wszyscy, poznali jego dobroczynne właściwości, ale nie wszyscy chcą go jeść ze względu na specyficzny zapach ulatniający się po jego spożyciu. Znane są jednak sposoby niwelujące ten przykry aromat. Jednym z nich jest dodanie do potrawy posiekanej natki pietruszki. Można też wypić kieliszek czerwonego wina lub napój ze świeżo wyciśniętego soku z cytryny i miodu. Pomocna w neutralizacji niepożądanego zapachu będzie też guma do żucia.

Źródło zdjęcia - tutaj

Czosnek jest naturalnym antybiotykiem. Zawiera aminokwasy, flawonoidy, związki śluzowe, saponiny, cukry, sole mineralne: wapń, magnez, potas, siarka, mikroelementy: nikiel, kobalt, chrom oraz witaminy: C, A, B1,B2, PP.

Właściwości czosnku

1. Wzmacnia układ odpornościowy.
2. Ma działanie odmładzające, spowalnia procesy starzenia.
3. Pomaga zwalczyć przeziębienie, przeciwdziała infekcjom, wpływa korzystnie na drogi oddechowe, wspomaga leczenie przewlekłego zapalenia oskrzeli.
4. Zmniejsza ryzyko zachorowania na raka płuc, jelita grubego, okrężnicy, żołądka.
5. Korzystnie wpływa na układ krwionośny. Chroni go przed powstaniem zakrzepów i przed miażdżycą oraz zawałem. Przeciwdziała powstawaniu żylaków.
6.Wspomaga układ pokarmowy, radzi sobie z ciężkostrawnymi i tłustymi potrawami, działa żółciopędnie.
7. Obniża ciśnienie krwi.
8. Stosuje się go w walce z pasożytami przewodu pokarmowego, niszczy pasożyty jelit, owsiki, glisty, tasiemce.
9. Działa bakteriobójczo.
Pamiętać należy o tym, że zjedzenie 1 ząbka czosnku nie wystarczy, aby przeciwstawić się chorobom. Należy go jeść regularnie, by zadziałał w naszym organizmie.

W jakiej postaci spożywać czosnek?

Czosnek można konsumować pod różnymi postaciami. Najczęściej zjada się go na surowo. Bardzo dobrze smakuje z masłem i pieczywem. W tym celu ząbek czosnku należy posiekać i rozetrzeć z solą, a następnie posmarować kanapkę. Czosnek warto dodawać do potraw przyrządzanych termicznie – zup, gotowanych i duszonych mięs. Dobrą alternatywę stanowi spożywanie czosnku kiszonego. Można też skorzystać z aptecznych specyfików zawierających czosnek.
Podczas grypy warto wypić mleko zagotowane z roztartym ząbkiem czosnku, łyżeczką miodu i łyżeczką masła. Mikstura ta działa odkrztuszająco, rozgrzewająco, napotnie i przeciwgorączkowo oraz wpływa na udrożnienie dróg oddechowych.
Czosnek spożywa się również pod postacią nalewek.
Wiele zalet wskazuje na zasadność spożywania czosnku. Pamiętać należy o tym, że może on jednak obciążyć wątrobę, więc zaleca się umiarkowane jego stosowanie. 1 ząbek dziennie jest ilością wystarczającą.

Źródło zdjęcia - tutaj

Lubię ryby. Najchętniej w swojej kuchni sięgam po dorsza, mirunę, łososia, pstrąga i karpia. Ostatnio odkryłam doradę. 

Źródło grafiki - tutaj

Dorada bardzo mi zasmakowała. Danie przygotowałam błyskawicznie, bo miałam już doradę wypatroszoną. Rybę posoliłam, popieprzyłam i ułożyłam w formie wysmarowanej masłem. Doradę piekłam w piekarniku w temperaturze 180°C przez 50 minut (trzeba jednak kontrolować czas pieczenia, bo ryby są różnej wielkości). 

Pieczona dorada zaskoczyła mnie swoim smakiem. Była delikatna i soczysta. Z pewnością na stałe zagości w moim menu.

Rybę podałam z gotowanymi burakami startymi na tarce na tej części, na której ściera się ogórki na klasyczną mizerię. Buraczki doprawiłam tylko solą i dodałam chrzan dla wzmocnienia smaku.

 

 Zima może być trudna dla naszej skóry. Niskie temperatury, wiatr, suche powietrze z ogrzewania i częste zmiany temperatury mogą powodować, że nasza skóra staje się sucha, szorstka, a czasem nawet podrażniona. Jednak z odpowiednią pielęgnacją, możemy przywrócić jej zdrowy i promienny wygląd. Oto kilka prostych kroków, jak zadbać o swoją skórę po zimie.

Skóra potrzebuje specjalnej pielęgnacji po zimowym sezonie

Po zimie nasza skóra potrzebuje specjalnej troski. Warto zacząć od dokładnego oczyszczenia skóry z resztek zimowych warunków atmosferycznych oraz pozostałości kosmetyków. Możemy skorzystać z delikatnych środków myjących, które nie podrażnią skóry, takich jak płyny micelarne lub łagodne żele myjące. Dobrze jest także oczyścić skórę za pomocą delikatnego peelingu, który pomoże pozbyć się martwych komórek skóry i przywrócić jej naturalny blask.

Odpowiednie nawilżenie i oczyszczenie skóry

Nawilżenie jest kluczowe dla zdrowej skóry, zwłaszcza po zimie. Zimowe warunki mogą osuszać skórę, dlatego ważne jest, aby ją odpowiednio nawilżyć. Możemy sięgnąć po nawilżające kremy, balsamy lub olejki, które dostarczą naszej skórze niezbędnych substancji odżywczych i pomogą jej zregenerować się po okresie zimowych ekstremów. Ważne jest również, aby nawilżać skórę zarówno na zewnątrz, jak i od wewnątrz, regularnie pijąc odpowiednią ilość wody.

Skuteczne sposoby na odżywienie i rewitalizację skóry

Po zimie nasza skóra może potrzebować dodatkowego zastrzyku odżywienia. Możemy skorzystać z różnorodnych kosmetyków, takich jak kremy z witaminami, kwasami tłuszczowymi, antyoksydantami czy składnikami nawilżającymi, które pomogą skórze w regeneracji i rewitalizacji. Możemy także sięgnąć po naturalne oleje roślinne, takie jak olej arganowy, jojoba czy migdałowy, które dostarczą skórze cennych składników odżywczych i będą działać jak serum na noc, pozostawiając skórę miękką, nawilżoną i promienną.

Dodatkowe kroki do utrzymania młodzieńczego wyglądu skóry

Aby zadbać o skórę po zimie, warto dodać kilka dodatkowych kroków do swojej rutyny pielęgnacyjnej. Możemy skorzystać z maski nawilżającej lub odżywczej, którą możemy stosować raz w tygodniu, aby dodać naszej skórze dodatkowego nawilżenia i odżywienia. Możemy także sięgnąć po produkty z kwasami owocowymi, które delikatnie złuszczą skórę, usuwając martwe komórki i pobudzając proces odnowy komórkowej. Kolejnym ciekawym krokiem może być stosowanie serum lub kremów z kolagenem, retinolem lub peptydami, które mogą pomóc wzmocnić strukturę skóry i nadać jej młodszy wygląd.

Nie zapominajmy również o ochronie przeciwsłonecznej, nawet po zimie. Mimo że słońce może nie być tak intensywne jak latem, nadal może powodować uszkodzenia skóry, zwłaszcza na odsłoniętych obszarach, takich jak twarz, szyja i dłonie. Dlatego warto stosować kremy z filtrem przeciwsłonecznym o odpowiednim SPF, aby chronić skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV.

Podsumowując, zadbanie o skórę po zimie jest istotne, aby przywrócić jej zdrowy i promienny wygląd. Ważne jest oczyszczenie skóry z resztek zimowych warunków atmosferycznych i kosmetyków, odpowiednie nawilżenie oraz odżywienie skóry za pomocą odpowiednich kosmetyków. Dodatkowe kroki, takie jak stosowanie masek, produktów z kwasami owocowymi czy składnikami aktywnymi, mogą pomóc w regeneracji i rewitalizacji skóry. Nie zapominajmy także o ochronie przeciwsłonecznej. Pamiętajmy, że każda skóra jest inna, więc warto dostosować pielęgnację do swoich indywidualnych potrzeb. Dbanie o skórę po zimie to inwestycja w jej zdrowie i piękny wygląd na długie lata.

Autor artykułu Publikacja powstała dzięki współpracy z hotelem Bristol w Busku Zdrój - luksusowym hotelem ze strefą SPA i Medical Center.

Tulipany to jedne z moich ulubionych roślin. 

Po monochromatycznej zimie mogłabym jeść kolorowe kwiaty całymi garściami.😋 

Kiedy mogę je sadzić w donicach i skrzyniach, to dostaję niemal małpiego rozumu. 

Chciałabym całą giełdę kwiatową przenieść do ogrodu. Powstrzymuje mnie tylko rozsądek. Kto podlałby te wszystkie kwiaty? 😋

Tulipany sadzi się na przełomie września i października. Przy dobrej pogodzie spóźnialscy i zapominalscy mogą to zrobić w listopadzie, a nawet w grudniu. Mnie udało się jeszcze w październiku. Przed posadzeniem cebul glebę należy zasilić wolno działającym nawozem mineralnym. 

Czekałam cierpliwie, aż pojawią się kwiaty. I są. Piękne. Cieszą oko, radują duszę, poprawiają humor, dodają energii.

Jak dbać o tulipany w ogrodzie?

Najlepiej będą rosły w miejscu słonecznym, w urodzajnej, przepuszczalnej, wilgotnej i niezbyt zwartej glebie o odczynie obojętnym. 

Czy konieczne jest wykopywanie cebulek tulipanów po przekwitnięciu?

Rośliny te potrzebują przejść okres spoczynku, tak jak wszystkie inne. Dobrze będzie, jeśli raz na dwa lata pozwoli im się odpocząć. Po przekwitnięciu lepiej tulipanów nie ścinać, lecz urwać słupek u nasady płatków. Dzięki temu kwiaty nie stracą energii na wydanie nasion, a cebule będą większe i silniejsze. Trzeba je wykopać po przekwitnieniu oraz zżółknięciu liści  i wsadzić z powrotem jesienią. Odwdzięczą się nam kolejną wiosną.

Czasami kupuję też cięte tulipany. Często decyduję się na białe pączki.  W przeciągu dwóch, trzech dni przekształcają się w dorodne kwiaty. Kiedy liście zżółkną, bukiet staje się nieładny. Szkoda jednak wyrzucić tulipany. Skracam je więc i wkładam do niskiego szklanego naczynia. Kwiaty znów pięknie się prezentują.  

Jak dbać o cięte tulipany?

Woda powinna być letnia (dzięki temu łodygi będą dłużej jędrne). Nie może jej być za dużo (nigdy do pełna wazonu), bo wtedy gnicie będzie przyspieszone. Warto do wody dodać łyżeczkę cukru, kroplę płynu do mycia naczyń lub łyżeczkę sody oczyszczonej. Łodygi trzeba codziennie podcinać i wymieniać wodę. Takie zabiegi przedłużą żywotność tulipanów w wazonach.