Filozoficznie...

Zegary... Tajemnicze przedmioty, w których zaklęty jest czas. Płynący niezmiennie jednakowo dla wszystkich. Nie zmienisz jego biegu, nie przekupisz, nie zwolnisz, nie przyspieszysz, nie zniszczysz, nie pokonasz. Musisz mu się podporządkować. To on wyznacza rytm naszego życia. Jest sprawiedliwy, płynie jednakowo dla wszystkich. Jest constans. Nie poddaje się żadnym modom, żadnym trendom, żadnym konwenansom.

Wielu artystów tworzyło piękne zegary, 

które pokazują jak czas płynie leniwie, miarowo i rytmicznie.

 Wojciech Młynarski napisał:

ZEGARY

1. U zegarmistrza gra muzyka

aż się zasłuchał cały dom,

bo sto zegarów naraz tyka,

a jeden bije: bim, bam, bom.

Ref: Cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk.

Bim, bam, bom.

Cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk.

Bim, bam, bom.

2. Zegar z kurantem przerwał drzemkę,

aż stare kółka drgnęły w nim

i oto zegar gra piosenkę,

starą melodię rym, cym, cym.

Ref: Cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk.

Rym, cym, cym.

Cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk.

Rym, cym, cym.

3. U zegarmistrza dzwoni budzik,

niech się obudzi ten kto śpi,

zaraz kukułka się obudzi,

co nie kukała cztery dni.

Ref: Cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk.

Cztery dni.

Cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk.

Cztery dni.

Wielu pisarzy i poetów zachwyciło się jego fenomenem czasu. Na temat czasu w poezji powstała nawet rozprawa doktorska na wydziale filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jej autorką jest Aleksandra Zasępa – „Czas (w) poezji Krystyny Miłobędzkiej” napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Mariana Kisiela. Ciekawe.