Źródło grafiki - tutaj

Dzięki rozwijającej się technologii ułatwione jest życie, prowadzenie biznesu, komunikacja, leczenie, załatwianie spraw urzędowych, bankowych, edukacyjnych. W dobie pandemii gospodarka, kształcenie, kultura i wiele innych dziedzin życia nie zamierają. Wprawdzie sporo biznesów upada, ale kreatywność ludzi wciąż pozwala na rozwój nowych. To także dzięki temu, że wirtualne sposoby komunikowania się są powszechnie dostępne.

Żeby te księgi zbłądziły pod strzechy,

Żeby wieśniaczki, kręcąc kołowrotki,

Gdy odśpiewają ulubione zwrotki

O tej dziewczynie, co tak grać lubiła,

Że przy skrzypeczkach gąski pogubiła,

O tej sierocie, co piękna jak zorze

Zaganiać gąski szła w wieczornej porze,

Gdyby też wzięły na koniec do ręki

Te księgi, proste jako ich piosenki!

Tak za dni moich, przy wiejskiej zabawie,

Czytano nieraz pod lipą na trawie

Pieśń o Justynie, powieść o Wiesławie.

A przy stoliku drzemiący pan włodarz

Albo ekonom, lub nawet gospodarz,

Nie bronił czytać i sam słuchać raczył,

I młodszym rzeczy trudniejsze tłumaczył,

Chwalił piękności, a błędom wybaczył."

Dożyliśmy tego, że nie tylko alfabet i księgi trafiły pod strzechy, ale także kosmiczna technologia. Wiek XXI trwa. Co też jeszcze nowego przyniesie? Co też nowego wymyśli geniusz ludzkości? O tym jeszcze nawet nie śnimy.

Zima w pełni, więc czapki trzeba nosić. Kiedyś omijałam je szerokim łukiem, co skończyło się chronicznym zapaleniem zatok. Teraz chętnie zakładam nakrycia głowy. Mam ich kilka, ale zrobiłam kolejną. Już wiem, że będzie moją ulubioną. Została zrobiona z włóczki Coeur d'Angora Fonty. Inspirację zaczerpnęłam od Joanny.

"Coeur d'Angora Fonty to prawdziwie luksusowe połączenie francuskiej angory, która charakteryzuje się długim, jedwabistym włosem oraz mięciutkiego merino. To doskonała propozycja dla najbardziej wymagających. Włóczka jest bardzo przyjemna dla ciała oraz daje spektakularny efekt dzianinie. Świetnie się sprawdzi na puszyste czapki, szale, sweterki, bolerka. Fonty to znana od pokoleń francuska marka włóczek, która słynie ze szlachetności, naturalnych włókien oraz dbałości o ekologię.

• 80% Angora francuska, 20% Wełna Merino
  
•   25g || 108 m
• Druty/szydełko rozmiar 4 - 4,5 mm
  
• Próbka: 25 oczek i 32 rzędów to 10 cm x 10 cm
• Zalecane pranie ręczne
  
• Wydajność: czapka: 1 motek, sweter damski: 8-10 motków" *

Szarości to kolory natury. W każdym krajobrazie, oprócz zieleni, bieli, znajduje się duża dawka koloru szarego. Na pierwszy rzut oka może być on niezauważalny, jednakże po odpowiednim wyeksponowaniu tejże barwy, można uzyskać modernistyczny i ultra modny efekt. Aranżacje wykorzystujące przybrudzone kolory są uważane za ekskluzywne i nowoczesne. Dlaczego warto zdecydować się na szare meble? Dlaczego kolor szary jest obecnie tak bardzo popularny?

Fenomen szarego koloru

Przez wiele dekad szarość postrzegana była jako kolor najmniej atrakcyjny. Często również w warstwie językowej szary stanowi symbol niechęci, bylejakości, bądź obojętności. Niegdyś wystrzegano się tej barwy, wybierając bardziej optymistyczne kolory. Jednakże, jak pokazują najnowsze trendy, szary to jeden z najmodniejszych i najbardziej uniwersalnych barw, spośród całej złożonej palety. Ostatnia dekada udowodniła, że popiel to jeden z najbardziej luksusowych i nowoczesnych kolorów, a wszystko za sprawą wzrostu popularności modernistycznych wnętrz, które łączą w sobie różne odcienie bieli, czerni i szarości. Szkło, metal oraz drewno - te materiały wykorzystywane do wykańczania wnętrz najlepiej komponują się z antracytem. Naturalne surowce swobodnie nawiązują do natury, w której pełno przydymionych odcieni. 

Z tej przyczyny, obecnie szary postrzegany jest jako jeden z najbardziej stylowych kolorów. Międzynarodowe trendy wnętrzarskie wskazują na to, że barwa brunatna, bądź grafit jeszcze długo będą ulubionymi odcieniami najlepszych projektantów wnętrz na świecie. 

Do jakiego stylu najlepiej pasuje szara barwa?

Szarości są uniwersalnymi barwami, które uatrakcyjnią każde wnętrze, niezależnie od stylu, bądź aranżacji. Najnowsze trendy wnętrzarskie stanowią jednak o wykorzystaniu szarych barw w ujęciu nowoczesnym, szczególnie w stylu industrialnym, skandynawskim oraz minimalistycznym. Antracyt stanowi idealne tło, na którym wybijają się bardziej wyraziste kolory, przez co stylizacja pomieszczenia nabiera wyjątkowego charakteru.

Podobnie w przypadku krzeseł z szarą tapicerką, sprawdzą się one jako podstawa wystroju modnych salonów i jadalni. Szary to kolor uniwersalny, który swobodnie nawiązuje do większości stylistyk. 

Stylowe krzesła tylko z Edinos.pl 

Portal Edinos.pl przygotował dla Państwa kompleksową ofertę szarych krzeseł, które wpisują się w najnowsze trendy wnętrzarskie. Wśród najpopularniejszych modeli w sklepie znajdują się przede wszystkim produkty tapicerowane, które połączone z drewnem, nawiązują do natury. Harmonijne antracytowe elementy pozwolą na lepsze wyeksponowanie bardziej intensywnych kolorów, przez co wnętrze nabierze wyrazistego, lecz jednocześnie spójnego charakteru. 

Także sklep internetowy Domar, oferuje wyłącznie wyselekcjonowane produkty pochodzące od najlepszych dostawców. Dzięki temu, mogą mieć Państwo pewność, że produkt będzie solidny i dobrze wykonany. Jakościowe i modne krzesła posłużą przez wiele lat spełniając swoje funkcje komfortowych siedzisk w jadalni, bądź kuchni. 

Trwa pandemia. Kluby fitness pozamykane. Ale nie można dać szansy tkance tłuszczowej 😉 Zostały spacery, marszobiegi, zajęcia on - line  z instruktorami (do tego trzeba jednak samozaparcia).

Tymczasem piękne widoki podarowała nam zima. Nie przepadam za tą porą roku, bo nie lubię śniegu na drogach, ale... "Sorry, taki mamy klimat" powiedziała kiedyś pewna pani😉

Niedawno wybrałam się na Leskowiec. To szczyt leżący we wschodniej części Beskidu Małego. Wybrałam podejście czarnym szlakiem. Lubię je, bo mimo ostrego stoku, szybko można znaleźć się na górze. Po przebyciu części drogi schodzę na szlak zwany serduszkowym. 

Tu jest łagodnie, można zwiększyć tempo. Dochodzi się schroniska, a od niego jeszcze tylko 10 min i szczyt jest zdobyty. 

"Leskowiec jest niemal całkowicie porośnięty lasem. Charakterystyczne dla lasu w górnych partiach Leskowca są karłowate, poskręcane buki, których liczne egzemplarze oglądać można przy szlaku prowadzącym od schroniska PTTK Leskowiec. Tylko na szczycie znajduje się duża polana, będąca pozostałością dawnego pasterstwa. W drugiej połowie lat 80. XX wieku na polanie pod szczytem Leskowca wypasano duże stado owiec, obecnie tradycje pasterskie zapoczątkowane przez Wołochów całkowicie zanikły.

Ważny węzeł szlaków turystycznych i jeden z najlepszych punktów widokowych w Beskidzie Małym. Ze szczytowej polany rozległe widoki na Beskid Żywiecki i Beskid Makowski. Widoki obejmują Babią Górę i Pilsko, Pasmo Policy, Pasmo Jałowieckie i inne. W okolicy szczytu dwie nartostrady. Na pobliskim Groniu Jana Pawła II (dawniej Jaworzyna) znajduje się schronisko PTTK Leskowiec. Dotrzeć można tu szlakami z Rzyk, Andrychowa, Wadowic, Ponikwi, Kozińca, Świnnej Poręby, Krzeszowa, Targoszowa, a także od strony Przełęczy Kocierskiej." *

* Źródło - tutaj

Kawiarka inaczej określana makinetką, kafetierą lub czajnikiem moka, to jeden z najpowszechniejszych zaparzaczy do kawy na świecie. Umożliwia przygotowanie naparu niezwykle zbliżonego smakiem i konsystencją do włoskiego espresso. Jeśli zależy Ci, żeby Twoja kawa nieustannie imponowała swoim smakiem, to bezwzględnie musisz bliżej poznać kawiarkę.

Historia kawiarki

Zalążki kawiarki sięgają roku 1919, kiedy to prezes firmy zajmującej się obróbką metali Włoch Alfonso Bialetti postanowił zacząć działalność nad prototypem zaparzacza do kawy. Pragnął opracować coś małego, co umożliwi przyrządzić espresso w każdym domu, bez potrzeby tracenia majątku w kosztownych kawiarniach.

Do zaprojektowania kawiarki Alfonso natchnęła domowa pralka, która działała na zasadzie wypychania wody podczas procesu prania. Dlatego właśnie Bialetti postanowił, że jego zaparzacz będzie parzyć kawę pod ciśnieniem, które przeprowadza wodę przez zmielone ziarna.

Pierwsza kawiarka powstała dosyć późno, bo dopiero w 1933 roku, a produkt był zbywany wyłącznie na lokalnych targach, co znacząco utrudniało popularyzacje na większą skalę. Duży przestój w produkcji nastąpił podczas II Wojny Światowej, a firma odżyła dopiero w 1946 roku. Renato Bialetti (syn Alfonso), który przejął stery w przedsiębiorstwie, opatentował kawiarkę oraz postawił na powiększenie działań marketingowych. Skuteczna promocja sprawiła, że kawiarka zdobyła międzynarodową sławę.

Budowa kawiarki

Od stworzenia pierwszej kawiarki w jej designie do dziś zmieniło się niewiele. Kawiarka to najczęściej ośmiokątny, stożkowy dzbanek zrobiony z aluminium lub stali. Składa się z trzech głównych części. Dolnego zbiornika na wodę, sitka na zmieloną kawę i górnego zbiorniczka na gotowy napar.

Bardzo ważnym elementem kawiarki jest zaworek znajdujący się w dolnym zbiorniku. Nie pełni on funkcji estetycznej, a jest prawdziwym zabezpieczeniem. Jeżeli z różnych względów woda nie przeciska się przez sitko, wówczas zaworek uwalnia parę wodną, zmniejszając ciśnienie w zbiorniku. Zabezpiecza to nas przed ewentualnym pęknięciem kawiarki.

Kawiarki są dostępne w różnych rozmiarach, a ich wielkość mierzy się w liczbie filiżanek. Jedna filiżanka to około 30-35 ml naparu, czyli tyle, co espresso. Kupując kawiarkę, należy pamiętać o tym, by jej rozmiar w zupełności spełniał Twoje wymagania. Każde sitko należy zapełniać kawą po same brzegi, co zapewnia idealną ekstrakcję i pozwala uzyskać właściwą porcję naparu. Jeżeli przyrządzasz kawę wyłącznie dla siebie, to kawiarka na 10 filiżanek będzie zdecydowanie za duża.

Przed zakupem kawiarki musisz zwrócić uwagę na to, gdzie chcesz jej używać. Nie każda kawiarka jest przystosowana do stawiania na palniku gazowym. Funkcjonują również czajniczki dedykowane wyłącznie do płyty indukcyjnej bądź elektryczne.

Kawiarka zdobyła olbrzymią popularność na całym świecie również z powodu niezwykle łatwej obsługi. Do uzyskania świetnego naparu wystarczy tak niewiele, a z jego przygotowaniem nie powinien mieć problemów nawet początkujący kawosz.

Zanim pierwszy raz użyjesz swojej kawiarki, musisz ją rozmontować i dokładnie przepłukać każdą jej część. Istotne jest to, aby wykonać to bez żadnych środków chemicznych, należy wykorzystać do tego jedynie czystą wodę. Kiedy kawiarka wyschnie, możesz przejść do procesu parzenia:

1. Nalej wodę do dolnego zbiornika tuż pod zawór bezpieczeństwa, czyli niewielki otwór, który chroni urządzenie przed nadmiernym skokiem ciśnienia.

2. Uzupełnij sitko drobno zmieloną kawą aż po same brzegi. Nie ubijaj jej jednak tak, jak w przypadku ekspresu kolbowego.

3. Złącz ze sobą wszystkie części i mocno przykręć górny zbiornik do podstawy. Skręcając kawiarkę, staraj się nie trzymać jej za rączkę.

4. Ustaw kawiarkę na palniku (o mniejszej średnicy niż podstawa kawiarki) lub na płycie indukcyjnej.

5. Zaczekaj, aż kawa zaparzy się do górnego zbiornika.

Lubię smaczne potrawy. Nie jestem wyjątkiem. Lubię też kuchenne nowości. I tu z pomocą i inspiracją znów ruszyła moja Kasia. Podesłała mi pyszną kulinarną propozycję, którą dziś dzielę się z Wami. To tarta ze szpinakiem.

Na bazie powyżej podanego przepisu na ciasto przygotowuję inne tarty. Oto wybrane przykłady:

1. z łososiem i brokułem

2. z indykiem i brokułem

3. z jabłkami pod bezową pierzynką

Moi drodzy Goście. To było dla mnie swego rodzaju wyzwanie. Przed świętami powiedziałam moim bliskim, że zbieram zamówienia na dzianiny dla rodziny (nawet się zrymowało). No, i super, bo był odzew. I... małe zaskoczenie😉 Jeden z panów zamówił rękawiczki. "Hm, no dobra" - myślę sobie i ambitnie zamówienie przyjęłam. Dlaczego ambitnie? Ano dlatego, że w swojej baaardzo długiej dziewiarskiej karierze nigdy nie robiłam rękawiczek. Ale teraz to prościzna. Włączasz Internet, szukasz i znajdujesz instrukcję. Przeczytałam i po swojemu zinterpretowałam poradę. 

Rękawiczki udało się zrobić. Okazało się, że to nie jest takie trudne. 

⇒ 100% wełna Merino Extrafine

⇒ 50g || 125

⇒ druty rozmiar 4  - 5 mm

⇒ próbka: 21 oczek i 28 rzędów to 10 cm x 10 cm

⇒ zalecane pranie ręczne

⇒ wyprodukowano we Włoszech

Rękawiczki nie są doskonałe, wyszły między palcami małe dziurki, ale sprytnie udało się je zaszyć. Następnym razem będzie już tylko lepiej. Będę się doktoryzować w dziedzinie dziergania rękawiczek, poprawiając technikę. 

Rękawiczki są bardzo przyjemne w dotyku i ciepłe. Służą właścicielowi, a ja z pewnością zrobię jeszcze niejedną parę.

Ciepłe rękawiczki i gorąca herbata z sokiem malinowym to zestaw niezbędny podczas zimowej wycieczki w góry. 

A warto było wyruszyć w góry, bo pogoda sprzyjała i można było podziwiać piękne widoki. Przyroda to jednak niedościgniony artysta.