Czas pędzi jak szalony. Z jednej strony przybywa nam lat, ale za to już do wiosny i dłuższych dni coraz to bliżej😉 Tak na to teraz patrzę, bo zimą nie przeszkadza mi strzelający mróz, a ta ciemnica już po godzinie 15. Dobrze, że w grudniu są Święta Bożego Narodzenia. Emanują one światłem i dobrą energią.

Niektórzy już teraz stroją choinki. Nie jestem zwolenniczką takiej sytuacji, ale "wolnoć Tomku w swoim domku" (Aleksander Fredro "Paweł i Gaweł"). Niemniej jednak w moim domu pojawił się już świąteczny zwiastun. To wieniec. W zasadzie jest adwentowy, do niego można włożyć 4 świece symbolizujące 4 niedziele Adwentu.

Na sam czas świąt będzie dekoracją najpierw stołu wigilnego, a potem zawiśnie na drzwiach wejściowych lub w innym miejscu domu. Zdecyduję o tym w zależności od tego, co podpowie mi wena.

Do zrobienia wianka potrzebne są następujące materiały i narzędzia:

⇒ drewniana obręcz;

⇒ bombki;

⇒ drewniane ozdoby (np. koniki na biegunach);

⇒ laski cynamonu;

⇒ przezroczysta wstążka;

⇒ nożyczki;

⇒ klej na gorąco.

Obręcz należy ściśle owinąć wstążką. Na przygotowany podkład przyklejamy ozdoby. Tak zrobiony wianek przetrwa kilka sezonów. Przed samymi świętami wkładamy świeże gałązki świerku, jodły, sosny, tui. Po domu będzie się roznosić przyjemny zapach jedliny.

W poprzednich latach adwentowo - świąteczne wianki również zdobiły mój dom. Zapraszam do obejrzenia galerii zdjęć. 

1. Z gałązek jodły

2. Z drewnianymi gwiazdkami

5. Z orzechami

Wielu osobom winyl kojarzy się z płytą, która jest nośnikiem najczęściej utworów muzycznych. A tu proszę... Dywan... 

W większości domów na podłogach leżą dywany. W sypialni, salonie, pokoju dziecięcym, przedpokoju, łazience... Dywany mają swoich zwolenników i przeciwników. Dodają wnętrzu charakteru, czynią je przytulnymi, zdobią. Zalety są niezaprzeczalne. Dywany puchate z wełny, czy też z tworzyw sztucznych są niestety siedliskiem kurzu, a tym samym roztoczy i innych alergenów, a odkurzacze nie są w stanie rozprawić się z nimi. Takie dywany nie nadają się więc dla alergików i astmatyków. W związku z tym wiele osób rezygnuje z posiadania dywanów. 

Niektórzy jednak nie wyobrażają sobie ozdabiania nimi wnętrz. A bo to przesuwanie krzeseł rysuje podłogę, a to coś trzeba zasłonić (póki nie zrobi się w domu remontu). Przyczyn jest wiele. 

Jak znaleźć kompromis? Dobrym rozwiązaniem jest zakup dywanu winylowego. Jest on odporny na zabrudzenia i wytrzymały. Ma też właściwości wodoodporne, więc jest  łatwy do utrzymania w czystości. Dywan winylowy jest wykonany w 80% z PVC (czyli z polimeru), a dodatek stanowi zwykle włókno szklane nadające stabilności. Taki dywan jest niezapalny, co jest jego niewątpliwą zaletą. Zapewnia również dobrą izolację i chroni parkiet oraz panele podłogowe przed zarysowaniami.

Jego niezaprzeczalnym atutem jest również to, że jest pozbawiony ftalanów, więc nie szkodzi zdrowiu. 

Na rynku jest taka paleta wzorów i kolorów dywanów winylowych, że nie ma problemu z dobraniem ich do wnętrza. To bardzo dobre i wytrzymałe produkty, który posłużą ich właścicielom przez długie lata i zastąpią tradycyjne dywany oraz chodniki.

Ten, kto nie lubi w mieszkaniu produktów wyprodukowanych z syntetyków, pewnie skusi się na umieszczenie dywanu winylowego na tarasie, w altanie lub na balkonie. Stanowić tam będzie praktyczną ozdobę, bo jest łatwy do utrzymania w czystości. Woda z mydłem, mokra ściereczka lub mop w zupełności wystarczą. Silne środki chemiczne nie są potrzebne; ich zastosowanie mogłoby uszkodzić strukturę dywanu winylowego.

Dziergam, dziergam i dziergam... Tym razem z drutów zeskoczyła grubaśna czapka z włóczki  Malabrigo Caracol co. 886 Diana. Jest to wysokiej jakości ręcznie barwiona wełna superwash w oplocie typu "thick'n'thin" (czyli gruby - cienki). Jest ona bardzo miękka i przyjemna w dotyku. Nadaje się na dzianiny nawet dla dzieci. 

Parametry włóczki:

• Skład: 100% wełna z merynosów
• Producent: Malabrigo
• Ilość włóczki w motku: ok.87m/150g
• Druty zalecane przez producenta: 9-15 mm
• Próbka 10cm: 9 oczek
• Kraj Produkcji: Peru

Źródło zdjęcia - tutaj

Źródło zdjęcia - tutaj

Całą "robotę zrobiła" luksusowa włóczka. Efekt został nazwany w komentarzu na Facebooku przez jedną z osób jako "efekt witrażowo - łuskowy". 

I jeszcze parę słów dla zdrowotności. Wirusy się szerzą - zarówno te grypowe, jak i covidove. Szukajmy czegoś dla wzmocnienia odporności organizmu. Miód z propolisem i kurkumą, imbirem, pieprzem (przepis od p. Agnieszki Maciąg), olej z rokitnika syberyjskiego, a koniecznie suplementowanie witaminą D. Ta potrzebna jest w naszym klimacie przez okrągły rok. I noście czapki w chłodne, deszczowe i mroźne dni.

Dbajcie o siebie.

Listopad. Rozpoczął się czas pluchy, krótkich dni. Przy tym wirusy mają się dobrze. Dopadają często dzieci, które nie mogą wtedy uczęszczać do żłobka, czy przedszkola. I co zrobić z takim maluchem, który się nudzi? Do tego jeszcze wielu rodziców w dobie pandemii pracuje zdalnie. Czym zająć malucha, aby nie spędzało czasu tylko przed ekranem smartfona czy tabletu? 

Idealnym sposobem są kolorowanki. Przy nich dziecko miło spędzi czas i będzie się prawidłowo rozwijać. 

Źródło zdjęcia - tutaj

Kolorowanki uczą skupiania uwagi, rozwijają wyobraźnię i kreatywność, a także umiejętność podejmowania samodzielnych decyzji. Kolorowanie kształtuje koordynację wzrokowo - ruchową, doskonalą się umiejętności ruchowe (motoryka mała, precyzyjność ruchów). Maluch uczy się też nazywania i dobierania kolorów.

Źródło zdjęcia - tutaj

Podczas kolorowania dziecko uczy się poprawnego posługiwania się narzędziami pisarskimi.  Sposobi się w prawidłowym trzymaniu kredki w dłoni, aby nie wyjeżdzać poza linie.  Maluch utrwala sobie kierunek stawiania liter. Utrwala sobie też prawidłową postawę. Przygotowuje się w ten sposób do nauki pisania, właściwego umieszczania liter z liniach. Jest miłe zajęcie, daje dziecku dużo radości. Jest idealnym połączeniem przyjemnego z pożytecznym, czyli nauką poprzez zabawę. To świetne ćwiczenie grafomoryczne, wymaga bowiem koordynacji wzrokowo - ruchowej oraz precyzji ruchów. To znakomicie ułatwia późniejszy proces nauki pisania i rozbudza motywację do nauki.

Dziecko rozpoczynające klasę pierwszą powinni już mieć ustalony prawidłowy chwyt. Jeśli tego zawczasu nie opanuje, to może mieć trudności w nauce pisania. Mogą pojawić się kanciaste litery, nieczytelne pismo i wolne tempo pisania. 

Przygotowanie dziecka do trudnej sztuki opanowania pisania zależy w pierwszej kolejności od rodziców. Pamiętajmy - nie samo pisanie i nakazywanie dziecku nudnego pisania liter w linijkach pozwoli naszym pociechom zdobycie umiejętności wypowiadania się na piśmie. Służy temu wiele przyjemnych zajęć. Należy do nich nie tylko kolowanie. Możliwości jest całe mnóstwo. Wspólne ćwiczenia fizyczne, zajęcia plastyczno - techniczne, udział w pracach domowych są najlepszymi formami aktywności sprzyjącymi nauce (zresztą nie tylko pisania, ale też czytania, czy logicznego myślenia). Zabawy z piłką, kręglami, serso, lepienie z plasteliny, wycinanie, naklejanie elementów, układanie puzzli, nawlekanie koralików - tam można wymieniać jeszcze długo. Ogranicza nas tylko nasza wyobraźnia. Również udział dzieci w w pracach kuchennych także pomoże im w łatwiejszym starcie w szkolnej rzeczywistości. Wspólne przygotowywania potraw (np. wybianie ciasta, formowanie ciasteczek), nalewanie napojów do naczyń, nakrywanie do stołu -dzieci to uwielbiają. Może czasem narobią przy tym małego bałaganu, ale to naprawdę się opłaci. 

Źródło zdjęcia - tutaj

Spędzanie czasu z kolorowankami jest bardzo dobrym ćwiczeniem dla dzieci mających różnorodne zaburzenia. Mogą to być zbyt małe lub zbyt duże napięcie mięśniowe. Pomaga też osobom, które są w grupie ryzyka dyleksji.

Na rynku wiele jest malowanek, jest w czym wybierać i trafić w gusta malucha. Każde dziecko ma swoje ulubione bajki i chętnie spędza czas podczas ich czytania i kolorowania. Możemy też pomóc dziecku i zaproponować mu wybraną bajkę. 

Warto sięgnąć po znane, popularne i lubiane przez dzieci kreskówki. Jedną z nich jest Masza i Niedźwiedź. To bardzo przyjemna bajeczka, która przeniesie nasze pociechy w bajkowy leśny świat. Jej tematem są przygody niegrzecznej dziewczynki o imieniu Masza oraz jej kolegi - sympatycznego niedźwiedzia.

Początkiem roku napisałam projekt "Oczko za oczkiem" dla Wadowickiego Centrum Kultury w odpowiedzi na program "Szukamy inicjatywy". Do komisji konkursowej wpłynęło 38 projektów, a do realizacji przyjęto 8. Wiadomość o tym przyjęłam nie tylko z radością, ale i z niedowierzaniem.

W zamyśle projektu było zwrócenie uwagi na to, że dzierganie na drutach lub szydełkowanie jest modną oraz nowoczesną formą rękodzieła i nie jest przeznaczone tylko dla tzw. „babć” siedzących na bujanym fotelu, a ubrania w ten sposób stworzone nie trącą myszką. Na całym świecie wraca do łask ręczna robota. W tym sezonie na wybiegach pojawilo się wiele ręcznie robionych na drutach lub szydełkiem ubrań; są one bardzo modne. 

Ręcznie wykonane dzianiny śmiało można to nazwać takim "małym haute couture", bo powstające w zdolnych i zręcznych dłoniach rzeczy są unikatowe. 

Czynność dziergania na drutach lub szydełkowania prowadzi do pobudzenia aktywności mózgu. Rozwija umiejętność skupienia i planowania, doskonali koordynację wzrokowo - ruchową, usprawnia precyzję i płynność ruchów, doskonali funkcje motoryczne. Poszczególne płaty mózgu wykonują trening prowadzący do ożywienia jego czynności.

Dzierganie na drutach przeżywa swoisty renesans. Ową czynnością trudniły się i trudnią osoby znane, celebrytki (może i celebryci) i osoby nie zajmujące miejsca na pierwszych stronach gazet..

Realizacja projektu rozpoczęła się w maju, a finał nastąpił w listopadzie. Działania były wieloetapowe. Uczestniczki, które zgłosiły akces, miały za zadanie wykonanie jednobarwnej dzianiny dla siebie lub wybranej osoby. W profesjonalnym atelier fotograficznym odbyła się sesja fotograficzna, gdzie modelki pokazały się w dzianinach, a wybrane przez panie kwiaty ubarwiły portrety. Kolekcja została nazwana "Kolekcją kwiatową". Bazą pod dzianiny były czarne ubrania, aby inne kolory nie odwracały uwagi od ręcznie wykonanych części garderoby. 

W projekcie zostało wykorzystanych wiele dziedzin sztuki – fotografia artystyczna, taniec, muzyka, charakteryzacja. 

Do udziału w projekcie zgłosiło się 12 pań. Współpraca z nimi, osobami kreatywnymi i mającymi taką pasję jaką mam i ja, była dużą przyjemnością.

Uczestniczki projektu wykonały też garderobę dla pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej. Kilkadziesiąt czapek, szali i chust przyda im się w chłodne dni. Dostałyśmy od obdarowanych piękne podziękowanie. Aż łza się w oku zakręciła.

A teraz zapraszam do obejrzenia relacji fotograficznej z pokazu mody dzierganej, który spotkał się z ciepłą reakcją zaproszonych gości.

Pokaz mody uświetniły występy grup tanecznych - dziecięca oraz damska formacja latino. Było na co popatrzeć.

Projekt „Oczko za oczkiem” wspierała firma Biferno. Jej właścicielka przekazała m.in. włóczkę na dzianiny dla pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej.

Źródło grafiki - tutaj

Biorąc udział w realizacji projektu wykonałam biały kardigan z dużą ilością bąbli.